มจร. 001/013/67
ขนาด : สูง ๔๒ ซม. ฐานกว้าง ๑๐ ซม.
รูปแบบ : ศิลปะสุโขทัย หมวดใหญ่
ราวกลางพุทธศตวรรษที่ ๑๙ – กลางพุทธศตวรรษที่ ๒๐
ลักษณะ : พระพุทธรูปปางลีลา หล่อด้วยโลหะ ประทับยืนแสดงอิริยาบถทรง ดำเนิน พระบาทข้างขวาเขย่งก้าว พระหัตถ์ซ้ายยกขึ้นแสดง อภัยมุทรา พระหัตถ์ขวาปล่อยทิ้งลงด้านข้าง นิ้วพระหัตถ์ยาวไม่ เสมอกัน
พระพักตร์รูปไข่ พระขนงโก่งเป็นคันศร หางพระเนตรเรียว ยาว เหลือบพระเนตรลงต่ำ พระนาสิกโด่งงุ้ม แย้มพระโอษฐ์ เล็กน้อย ริมพระโอษฐ์โค้งเป็นคลื่น ขมวดพระเกศาเวียนเป็น ก้นหอย แนวเม็ดพระศกเหนือพระนลาฏโค้งตามแนวพระขนง เหนือพระอุษณีษะมีพระรัศมีเป็นเปลวเพลิง
พระวรกายบอบบางสูงเพรียว พระอังสาใหญ่ บั้นพระองค์ เล็ก ครองจีวรห่มเฉียง มีสังฆาฏิเป็นแถบเล็กพาดจากพระอังสาซ้าย ยาวเลยพระนาภี ปลายซ้อนทับแยกออกเป็นสองชายคล้ายเขี้ยว ตะขาบ และจีวรแสดงความพริ้วไหว
หมายเหตุ : พระพุทธรูปลักษณะนี้เป็นการแสดงพุทธประวัติตอนเสด็จลงจาก ดาวดึงส์ และได้รับการยกย่องว่าเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของของ ศิลปะสุโขทัย
