มจร. 001/019/67
ขนาด : สูง ๓๕.๕ ซม. ฐานกว้าง ๑๐.๕ ซม.
รูปแบบ : ศิลปะล้านนา ระยะที่ ๔
ราวปลายพุทธศตวรรษที่ ๒๑ – พุทธศตวรรษที่ ๒๓
ลักษณะ : พระพุทธรูปปางขอฝน แกะสลักจากศิลา ประทับยืนแสดงอิริยาบถ พระหัตถ์ขวายกในกิริยากวัก พระหัตถ์ซ้ายซ้ายหงายรองรับน้ำฝน ข้างบั้นพระองค์ พระบาทซ้ายยื่นไปด้านหน้าเล็กน้อย ประทับยืน บนฐานดอกบัวที่แกะสลักจากไม้ ซึ่งแสดงความหมายการประทับ ยืนบนขอบสระโบกขรณี
พระพักตร์กลม แย้มพระโอษฐ์เล็กน้อย พระเนตรเปิดมองตรง พระรัศมีเป็นตุ่มคล้ายดอกบัวตูม
ครองจีวรห่มคลุม สลักเป็นผ้ารัดประคดและผ้าจีบหน้านาง และ ชายจีวรขยายออกด้านข้างแสดงความพลิ้วไหว
หมายเหตุ : พระพุทธรูปลักษณะนี้เกิดขึ้นในช่วงสมัยพระเมืองแก้ว ถึงสมัย อาณาจักรล้านนาตกอยู่ภายใต้การปกครองของพม่า ซึ่งเป็น “ศิลปะพื้นบ้านล้านนา” ที่นิยมสร้างประติมากรรมขนาดเล็กจากไม้ หินสี และแก้ว
